TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ DZIECI

ZARZĄD DZIELNICOWY

WARSZAWA BIAŁOŁĘKA

Podmiotem działań TPD zawsze było i jest dziecko

Stąd główna nasza działalność skupiona jest

na bezpośredniej pracy z dzieckiem.

oraz jego rodzina.

 

KRS 0000134684

nr konta 97 1060 0076 0000 4040 6002 4747

Dzialamy od 1994 roku, posiadamy status organizacji pożytku publicznego

 

 

Uncategorised

20151210_165020.jpg20151210_165457.jpg

20151210_165531.jpg

POMAGAJĄ NAM

loreal

 

     LOREAL

 

 

banl

 

     BANK BPH

 

 

warszawa     MIASTO STOŁECZNE WARSZAWA

 

spc     SPÓŁDZIELNIA PIEKARSKO CIASTKARSKA ZAKŁAD PRODUKCYJNY ŻERAŃ LUBELSKI

 

logo wedkarskie     KOŁO WĘDKARSKIE nr 39 

 

logo fundacja     FUNDACJA PLATFORMA RÓWNYCH SZANS

 

Towarzystwo Przyjaciół Dzieci ma już ponad 90 lat - początek jego działalności sięga roku 1919.

 

Towarzystwo Przyjaciół Dzieci (TPD) jest ogólnopolskim, pozarządowym stowarzyszeniem prowadzącym działalność pożytku publicznego na rzecz dzieci.

 W ciągu dotychczasowej działalności ofiarnie i mądrze służyło dzieciom - przede wszystkim wymagającym ratunku i pomocy. Walczyło o dobro dzieci: powracających z zesłania i obozów koncentracyjnych, osieroconych i zagrożonych sieroctwem, żyjących w skrajnej nędzy i poniżeniu, głodnych, żebrzących, bezdomnych, nieślubnych, wykorzystywanych, zaniedbanych edukacyjnie i wychowawczo, maltretowanych fizycznie i psychicznie, sprawiających trudności wychowawcze, wykolejonych, zagrożonych uzależnieniami i uzależnionych (od alkoholu, narkotyków i nikotyny), o złym stanie zdrowia i niepełnosprawnych.

 Towarzystwo pomagało rodzicom, władzom samorządowym i państwowym w wypełnianiu ich obowiązków wobec dzieci. Posiada w tej działalności liczący się dorobek.

 Wypracowywany on był przez Robotnicze Towarzystwo Przyjaciół Dzieci (od 1919 r.), Chłopskie Towarzystwo Przyjaciół Dzieci (od 1949 r.) i po ich zjednoczeniu przez TPD (od 1949 r.). Towarzystwo stało się organizacją znana i cenioną w kraju a także zagranicą. Należy do stowarzyszeń o najdłuższym stażu w Polsce.

Towarzystwo było i jest orędownikiem wszechstronnego rozwoju dzieci, wychowania ich na ludzi wrażliwych na krzywdę i niesprawiedliwość społeczną, uspołecznionych, gospodarnych, pracowitych, tolerancyjnych, dobrze przygotowanych do życia w rodzinie i demokratycznym społeczeństwie.

Swoje dotychczasowe osiągnięcia Towarzystwo zawdzięcza przede wszystkim swym członkom, działaczom (w tym wysokiej klasy specjalistom), osobom bez reszty oddanym sprawom dzieci, których łączył, inspirował i mobilizował wspólny cel - dobro dzieci. Poza tym także temu, że to co robiło, odpowiadało zawsze najżywotniejszym potrzebom dzieci.

Towarzystwo na swój znaczący współudział w rozwoju rzecznictwa spraw i praw dziecka, w budzeniu powszechnej wrażliwości na jego zagrożenia, krzywdy i potrzeby. Hasło Towarzystwa "Wszystkie dzieci są nasze", spopularyzowane z okazji Międzynarodowego Dnia Dziecka (Święta Dziecka), którego było przez wiele lat głównym inicjatorem i organizatorem, już na trwałe zagościło w społecznej świadomości. Korzystają na tym dzieci. W ostatnim okresie rośnie liczba rzeczników praw dziecka TPD i dziecięcych spraw, często tych najtrudniejszych, przez nich załatwionych.

W ciągu minionych dziesięcioleci Towarzystwo m.in. organizowało i prowadziło:

  1. domy dziecka dla dzieci osieroconych i zagrożonych sieroctwem społecznym (bezpośrednio po latach niewoli i dwóch wojnach światowych);

  2. wakacyjny wypoczynek dla dzieci (półkolonie, kolonie, obozy, biwaki, małe formy wczasów w miejscu zamieszkania, dziecińce wiejskie dla "maluchów" w okresach pilnych prac polowych, ośrodki wycieczkowe dla dzieci ze wsi w atrakcyjnych pod względem turystycznym miastach);

  3. dla małych dzieci: kuchnie mleczne, punkty opieki nad matką i dzieckiem na wsi, środowiskowe punkty opieki, żłobki, przedszkola społeczne;

  4. placówki ważne dla zdrowia dzieci: prewentoria, sanatoria, punkty sanitarne na wsi, poradnie higieniczno-wychowawcze, Przychodnię Przeciwgruźliczą dla Dzieci i Młodzieży w Łodzi;

  5. dla dzieci w wieku szkolnym: szkoły świeckie, "zielone klasy", bursy, internaty, świetlice dworcowe, domy wczasów dziecięcych;

  6. placówki i formy działalności służące organizacji czasu wolnego dzieci i młodzieży np.: świetlice, samorządy dziecięco-młodzieżowe, środowiskowe ogniska wychowawcze (w tym socjoterapeutyczne    i integracyjne) - ratujące dzieciom rodzinę naturalną, zapewniającą im powodzenie w nauce i w życiu; place zabaw, ogródki jordanowskie, wypożyczalnie sprzętu sportowego, turystycznego, biblioteki      (w tym ruchome), amatorskie i profesjonalne teatry kukiełkowe;

  7. dożywianie dzieci, walkę o wprowadzenie posiłku dla wszystkich dzieci w placówkach edukacyjnych, pomoc materialną dzieciom z rodzin najuboższych, oświatę zdrowotną wśród dzieci, młodzieży oraz ich rodziców i wychowawców, zajęcia z zakresu kultury fizycznej, sportu i turystyki;

  8. działalność służącą przeciwdziałaniu wypadkowości dzieci w ruchu drogowym;

  9. działalność w zakresie podnoszenia poziomu kultury pedagogicznej rodziców i społeczeństwa.

Towarzystwo podejmowało się też nowatorskich form działalności. Można do nich m.in. zaliczyć:

Ogniska przedszkolne. Placówki te (organizowane głównie na wsi) wyrównywały braki w rozwoju               i wychowaniu dzieci, przygotowywały je do szkoły, dawały im szansę powodzenia w nauce. Z czasem przejęła je Oświata. Stały się inspiracją dla systemowego przygotowywania wszystkich sześciolatków do szkoły;

Zainicjowanie i rozwijanie - w sposób profesjonalny i kompleksowy - rodzinnych form opieki i wychowania dla dzieci osieroconych: rodzin adopcyjnych, zastępczych (okresowych - na czas uregulowania sytuacji prawnej dziecka, spokrewnionych, obcych i terapeutycznych - dla dzieci przewlekle chorych                       i niepełnosprawnych) oraz rodzinnych domów dziecka.

Stworzenie koncepcji i zorganizowanie, dla realizacji tego zadania, sieci specjalistycznych placówek: ośrodków adopcyjno-opiekuńczych TPD oraz Krajowego Ośrodka Adopcyjno-Opiekuńczego (m.in. dla wspierania działalności Ośrodków terenowych oraz organizacji adopcji zagranicznych dla dzieci, które nie mają szans na pozyskanie rodziny przybranej w kraju ze względu na stan swego zdrowia lub kalectwa) wraz z Bankiem Informacji o Dzieciach Zakwalifikowanych do Rodzin Przybranych. Aktualnie część Ośrodków adopcyjno-opiekuńczych TPD przejęły władze publiczne i je nadal prowadzą (wraz z Bankiem). Ośrodki są obecnie prowadzone także przez inne stowarzyszenia i instytucje. Z inicjatywy Towarzystwa (kół i Komitetu ZG TPD im. K. Jeżewskiego) zorganizowano w Polsce pierwsze "Wioski Dziecięce".

Wypracowanie koncepcji kolonii zdrowotnych (w tym także integracyjnych) dla dzieci przewlekle chorych    i niepełnosprawnych. Przez wiele lat Towarzystwo spełniało wiodącą rolę w ich organizacji                        i upowszechnianiu na terenie kraju. Aktualnie są już prowadzone przez wielu innych organizatorów.

Wypracowanie całościowej koncepcji opieki i wychowania dzieci w środowisku zamieszkania, która obejmuje: integrację poczynań w zakresie zdrowia i wychowania dzieci od najwcześniejszego okresu ich życia poczynając (niemowlęcego), stworzenie dzieciom odpowiednich warunków dla edukacji                    i pożytecznego spędzania czasu wolnego, wspierania rodziny w spełnianiu jej funkcji opiekuńczo-wychowawczych, organizację życia społecznego dzieci, młodzieży i dorosłych sprzyjającą budowie             w miejscu zamieszkania przyjaznego dzieciom społecznego środowiska wychowawczego, w którym funkcjonuje współodpowiedzialność mieszkańców za dzieci swej wsi, a w mieście swego podwórka lub osiedla.

Zapoczątkowanie społecznej samopomocowej działalności na rzecz dzieci przewlekle chorych                    i niepełnosprawnych. Towarzystwo stworzyło dla rodziców tych dzieci warunki do twórczej, nieskrępowanej społecznej działalności. Początek tym społecznym ruchom TPD dali rodzice dzieci upośledzonych umysłowo (1963 r.). W oparciu o ich doświadczenia zaczęły rozwijać się ruchy społeczne rodziców posiadających dzieci przewlekle chore i o innych niepełnosprawnościach (m.in.: z cukrzycą, niepełnosprawne ruchowo, wymagające diety bezglutenowej, z chorobami nowotworowymi, wrodzonymi wadami serca, padaczką,      z wrodzoną łamliwością kości, z rozszczepem wargi i podniebienia).

W wyniku swej działalności (rzeczniczej i bezpośredniej, pionierskiej, wielostronnej pracy z dzieckiem i ich rodzicami) te społeczne ruchu rodziców osiągnęły już wiele.

Przede wszystkim rodzice ci uwierzyli, że wspólnym wysiłkiem mogą rozwiązywać problemy swych dzieci. Ukazali władzom, profesjonalistom ze specjalistycznych placówek rzeczywistą skalę potrzeb i problemów ich dzieci i swych rodzin. W dużej mierze dzięki nim ich przewlekle chore i niepełnosprawne dzieci są coraz lepiej leczone i rehabilitowane, spotykają się z coraz powszechniejszym zrozumieniem, akceptacją, życzliwością i pomocą ze strony władz, społeczeństwa oraz sponsorów, są integrowane ze swymi sprawnymi, zdrowymi rówieśnikami, uczą się, uczestniczą w sporcie, kulturze i wypoczynku, mają takie same prawa jak dzieci sprawne oraz swoje miejsce w społeczeństwie.

Rodzice dla swych przewlekle chorych i niepełnosprawnych dzieci inicjowali, organizowali i prowadzili m.in.: szkoły życia, dzienne ośrodki rehabilitacyjne, ośrodki wczesnej interwencji, warsztaty terapii zajęciowej, kolonie zdrowotne, turnusy rehabilitacyjne (dla dzieci z rodzicami), olimpiady specjalne, oddziały przedszkolne (dla dzieci na diecie bezglutenowej).

Niektóre ruchy społeczne rodziców działające w TPD już się usamodzielniły i nadal ofiarnie i skutecznie służą swym podopiecznym dzieciom, podobnie jak te, które pozostały w Towarzystwie.

Dorobek najstarszej, centralnej placówki Towarzystwa - Ośrodka "Helenów", który w okresie międzywojennym wprowadził nowego ducha do zakładowego wychowania dzieci w Polsce - "pełną ciepła rodzinną atmosferę", będącą mocnym fundamentem (do dziś) całego procesu edukacji i wychowania dzieci.

Po wojnie wypracował skuteczne metody pracy z dziećmi znerwicowanymi, sprawiającymi trudności wychowawcze a także dyslektycznymi i dysgraficznymi, które ze względu na stan zaburzeń oraz niekorzystne warunki rodzinne nie mogły być reedukowane w systemie otwartym. Jako pierwszy w kraju uruchomił pionierski dział wieloprofilowego usprawniania dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym, stał się placówką integracyjną.

Na terenie Ośrodka została zorganizowana pierwsza w kraju integracyjna kolonia zdrowotna, tu też odbył się pierwszy eksperymentalny turnus rehabilitacyjny dla rodziców z dziećmi upośledzonymi umysłowo. Aktualnie Ośrodek przekształcił się w nowoczesne Centrum Rehabilitacji Opieki i Edukacji TPD.

W ciągu 85 lat działalności Towarzystwo uratowało, objęło swym oddziaływaniem olbrzymią liczbę dzieci, przede wszystkim dzieci "gorszych szans". Wakacyjnym wypoczynkiem już miliony, pozostałymi formami setki i dziesiątki tysięcy dzieci.

Towarzystwo zawsze stało na stanowisku, że źródeł dziecięcych krzywd i niepowodzeń należy upatrywać przede wszystkim w niedomogach rodziny, że tylko dobra rodzina jest w stanie zapewnić dziecku właściwy rozwój fizyczny i psychiczny. W związku z tym Towarzystwo:

  1. walczyło przez wiele lat o rozpoczęcie przygotowywania przyszłych rodziców już od dziecka poprzez wprowadzenie do szkół przedmiotu - "przygotowanie do życia w rodzinie";

  2. w okresie międzywojennym w Poradni Higieniczno-Wychowawczej na Żoliborzu w Warszawie wprowadziło dla rodziców równocześnie doradztwo z zakresu zdrowia i wychowania dzieci od początku wieku niemowlęcego poczynając (bo "w tym okresie zakłada się fundament przyszłego rozwoju"); po wojnie, eksperymentalnie, na tych samych zasadach w niektórych placówkach publicznej służby zdrowia dla dzieci (w poradniach "D") uruchomiło dla rodziców doradztwo pedagogiczne;

  3. wypracowało koncepcję i wprowadziło w życie społeczną opiekę indywidualną nad dziećmi z rodzin niewydolnych pod względem opiekuńczym i wychowawczym (zaprzyjaźniony z rodziną opiekun indywidualny TPD pomaga jej rozwiązywać problemy bytowe, zdrowotne, wychowawcze i inne);

  4. zainicjowało organizację "wczasów rodzinnych z pedagogiem", z których korzystały rodziny mające problemy wychowawcze ze swoimi dziećmi;

  5. stworzyło koncepcję poradni społeczno-wychowawczych i w wielu miastach na terenie kraju zorganizowało je; placówki te pomagały rodzicom, nauczycielom w ustalaniu przyczyn występowania   u dzieci trudności wychowawczych i niepowodzeń w nauce oraz sposobów zapobiegania im; prowadziły z dzieckiem zajęcia wyrównawcze, reedukacyjne i resocjalizacyjne; wspierały rodzinę w jej pracy        z dzieckiem; wypracowywały i upowszechniły techniki reedukacyjne dla dzieci dyslektycznych               i dysgraficznych; poradnie zostały przejęte przez władze państwowe i aktualnie są -                         w zmodyfikowanej formie - prowadzone w ramach publicznego systemu opieki i wychowania;

  6. wystosowało, na swym XIV Krajowym Zjeździe w 2003 r., "List otwarty do wszystkich zainteresowanych sprawami dzieci, rodziny i życia społecznego", w którym m.in. upominało się            o wprowadzenie powszechnych, profesjonalnych form systematycznej edukacji przyszłych i aktualnych rodziców także przez media - publiczne i niepubliczne.

Towarzystwo już od dawna nie prowadzi np. domów dziecka, prewentoriów, profesjonalnych teatrów kukiełkowych. Robią to inni. Natomiast kontynuuje i doskonali tą działalność, która wychodzi naprzeciw aktualnie najważniejszym potrzebom dzieci i ich rodzin oraz dostosowana jest do jego obecnych możliwości np. prowadzi środowiskowe świetlice i ogniska wychowawcze, warsztaty terapii zajęciowej dla dzieci niepełnosprawnych, poradnictwo wychowawcze dla rodziców, organizuje dla dzieci wakacyjny wypoczynek, dożywianie, udziela rodzinom biednym pomocy rzeczowej. Poza tym nastawione jest, zgodnie ze swą wieloletnią tradycją, na wypracowywanie i upowszechnianie nowatorskich form działalność na rzecz dzieci.

Towarzystwo stworzyło na terenie kraju rozbudowaną strukturę organizacyjną. Aktualnie w 3 tys. kół zrzesza 150 tys. członków. Ma swoje oddziały na szczeblach gminnych,  miejskich, powiatowych                i wojewódzkich. Ogniwa Towarzystwa są ośrodkami inicjatyw społecznych służących dzieciom,                  a równocześnie swą samorządną i samopomocową działalnością wnoszą twórczy wkład w budowę społeczeństwa obywatelskiego, demokratycznego w naszym kraju.

Uchwalone na XIV Zjeździe TPD dokumenty - statut oraz program działalności na nową kadencję - dostosowały Towarzystwo do ustrojowych przemian w kraju, wymogów i możliwości jakie wynikają            z ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie, a także z wejścia Polski do Unii Europejskiej.

Można mieć nadzieję, że Towarzystwo zahartowane w dotychczasowej, wieloletniej działalności, dzięki zdobytemu doświadczeniu, zaangażowaniu swych członków , działaczy i sponsorów, rozwojowi prawidłowej współpracy z władzami publicznymi oraz innymi stowarzyszeniami i instytucjami (w tym mediami) będzie nadal mądrze, po nowatorsku i skutecznie służyć dzieciom, a przede wszystkim dzieciom "gorszych szans".

                                                                                                                           

                                             ZARZĄD  TPD  BIAŁOŁĘKA

Prezes Zarządu Beata Ciejka
Viceprezes Zarządu Hanna Kościołek
Sekretarz Katarzyna Ziółkowska-Kubś
Skarbnik Jolanta Smoczyńska
Członek Zarządu Grażyna Bednarowicz
Członek Zarządu  Anna Jastrząb
Członek Zarządu  Stefania Dębska
   
   

 

STATUT

Środowiskowego Ogniska Wychowawczego

Towarzystwa Przyjaciół Dzieci

 

W związku z art. 19 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. Nr 149, poz. 887  z późniejszymi zmianami)

oraz § 8 statutu Towarzystwa Przyjaciół Dzieci

ustala się statut niepublicznej placówki wsparcia dziennego

Środowiskowego Ogniska Wychowawczego TPD

…………………………………………………………………………………….

 

 

Cele, zadania i nazwa ogniska

 

§ 1.

1. Środowiskowe ognisko wychowawcze TPD, zwane dalej „ogniskiem” jest niepubliczną placówką wparcia dziennego o charakterze profilaktycznym, mającą na celu zapobieganie niedostosowaniu i sieroctwu społecznemu dzieci i młodzieży oraz zapewnienie pomocy rodzicom mającym poważne trudności w sprawowaniu opieki i wychowaniu dzieci. Ognisko wykorzystuje będące w jego dyspozycji środki, aby dzieci wychowywały się w rodzinach własnych, a w szczególności:

a)    podejmuje  równoległą pracę z dzieckiem i rodziną,

b)    prowadzi działalność środowiskową na rzecz dziecka i rodziny,

c)    przestrzega zasady respektowania dobra dziecka i poszanowania jego praw,

d)    w wyborze metod pracy z wychowankami, preferuje samorządność i przygotowanie wychowanków do podejmowania samodzielnych wyborów i decyzji.

2. Ognisko tworzy się dla dzieci w wieku od 3-go roku życia do ukończenia szkoły ponadgimnazjalnej /z wyjątkiem szkół policealnych/, a w przypadku osób niepełnosprawnych do 24 roku życia, z zaburzeniami zachowania, mających trudności w nauce, wychowujących się w trudnych warunkach materialnych i wychowawczych, pochodzących z rodzin zagrożonych marginalizacją, wykluczeniem społecznym lub uzależnieniem, z rodzin wielodzietnych, zastępczych, niepełnych, a także dla dzieci, które w godzinach popołudniowych są pozbawione opieki, ze względu na długie godziny pracy rodziców.

Mając na uwadze dobro wychowanków, którzy do placówki trafiają z powyższych powodów, by uniknąć dla nich „piętna” dzieci „patologicznych”, a także zapewnić integrację i pozytywne wzorce rówieśnicze do placówki, jeżeli są miejsca, przyjmowane są dzieci z tzw. normalnych, dobrych rodzin.

3. Ognisko sprawuje opiekę częściową polegającą na uzupełnianiu tych funkcji rodziny, które nie mogą być prawidłowo wypełniane w określonym czasie, bądź zakresie.

4. Ze względu na organizację, zakres i rodzaj opieki jest placówką wsparcia dziennego.

5. Placówka wsparcia dziennego może być prowadzona w formie:

a) opiekuńczej,

b) specjalistycznej,

c) pracy podwórkowej realizowanej przez wychowawcę.

6. Środowiskowe Ognisko Wychowawcze TPD może realizować wszystkie wymienione formy pracy.

 

§ 2.

1. Ognisko jest utworzone, prowadzone i nadzorowane przez Zarząd Mazowieckiego Oddziału Wojewódzkiego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci, zwany dalej „organem prowadzącym” z siedzibą w Warszawie, ul. Kredytowa 1a/13, w porozumieniu z Zarządem Dzielnicowym Towarzystwa Przyjaciół Dzieci Warszawa Białołęka, z siedzibą w Warszawie, ul. Marywilska 56 a.

2. Nadzór, o którym mowa w ust. 1 nie narusza uprawnień nadzoru określonego odrębnymi przepisami, sprawowanego przez upoważnione organy samorządowe.

 

§ 3.

Do zadań ogniska należy pomoc wychowankom w rozwiązywaniu trudności życiowych i rodzinnych, a w szczególności:

1)    pomoc w pokonywaniu trudności w nauce i uzyskiwaniu promocji do wyższej klasy,

2)    opieka i wychowanie,

3)    wspieranie rozwoju dziecka, rozwijanie zainteresowań i uzdolnień,

4)    profilaktyka uzależnień, rozwój postaw i zachowań asertywnych,

5)    wdrażanie wychowanków do przestrzegania zasad współżycia społecznego, kształtowanie właściwego stosunku i motywacji do nauki i  pracy, podnoszenie poziomu kultury osobistej wychowanków, eliminowanie zaburzeń zachowania, agresji, przemocy,  wulgarności,

6)    współpraca z rodziną wychowanka, pomoc w rozwiązywaniu problemów wychowawczych, podtrzymywanie emocjonalnych więzi dziecka z rodziną,

7)    organizowanie w miarę możliwości pomocy materialnej dla wychowanków ogniska,

8)    animowanie środowiskowej działalności na rzecz dziecka i rodziny.

 

§ 4.

1. W celu zapewnienia realizacji zadań statutowych ogniska:

1)    warunki lokalowe, sanitarne oraz urządzenia niezbędne do  prowadzenia zajęć zapewnia Zarząd Dzielnicowy, kierownik ogniska we współpracy z przedstawicielami samorządu lokalnego,

2)    środki finansowe na zatrudnienie kadry pedagogicznej zapewnia organ prowadzący, który pozyskuje je z budżetu państwa, samorządów i innych źródeł,

3)    środki na realizację zajęć specjalistycznych, dodatkowe zatrudnienie specjalistów i inne cele profilaktyczne oraz pomoc materialną dla dzieci -pozyskują, w zależności od rodzaju i zakresu planowanych działań, odpowiednio – organ prowadzący, Zarząd Dzielnicowy i kierownik ogniska z budżetu państwa, środków samorządowych, fundacji i organizacji pozarządowych.

2. Ponadto organ prowadzący zapewnia ogniskom możliwość korzystania z:

1)    pomocy metodycznej w postaci  szkoleń, materiałów, konsultacji organizowanej przez Ośrodek Metodyczny Krajowego Komitetu Wychowania Resocjalizującego,

2)    publikacji opracowań teoretyczno-metodycznych w czasopiśmie KKWR „Opieka Wychowanie Terapia”,

3)    udziału w ogólnopolskich i wojewódzkich konkursach, imprezach (turystycznych, rekreacyjnych, muzycznych, rajdach,) warsztatach, plenerach organizowanych odpowiednio przez Zarząd Główny i Zarządy terenowe TPD,

4)    zamieszczania artykułów, informacji i twórczości dziecięcej na łamach internetowego kwartalnika wychowanków TPD pn. OGNISKO.

 

§ 5.

1. Nazwa ogniska brzmi:  „Środowiskowe Ognisko Wychowawcze Towarzystwa Przyjaciół Dzieci”.  Ognisko może posiadać nazwę własną.

2. Na tablicy urzędowej umieszcza się nazwę:

 

Środowiskowe Ognisko Wychowawcze

Towarzystwa Przyjaciół Dzieci

w Warszawie, ul. Marywilska 56 A

 

Środowiskowe Ognisko Wychowawcze

Towarzystwa Przyjaciół Dzieci

w Warszawie, ul. Ciupagi 2

 

3. Na stemplach, w korespondencji i dokumentach ogniska używa się:

Środowiskowe Ognisko Wychowawcze

Towarzystwa Przyjaciół Dzieci

ul. Marywilska 56 A

03-042 Warszawa

 

Środowiskowe Ognisko

Wychowawcze TPD

ul. Ciupagi 2

03-016 Warszawa

 

 

Organy ogniska

 

§ 6.

1. Organami ogniska są:

1)    kierownik ogniska, zwany dalej „kierownikiem”,

2)    wychowawcy,

3)    stały zespół ds. okresowej oceny sytuacji wychowanków,

4)    może być samorząd wychowanków.

 

§ 7.

1.  Kierownika ogniska  powołuje i odwołuje organ prowadzący.

2. Kierownik kieruje pracą ogniska, jest przełożonym wszystkich pracowników,                         a w szczególności:

1)    odpowiada za dyscyplinę i organizację pracy,

2)    reprezentuje ognisko na zewnątrz,

3)    sprawuje opiekę nad wychowankami ogniska,

4)    jest przewodniczącym Zespołu ds. okresowej oceny sytuacji wychowanka,

5)    dba o właściwą realizację planów pracy i programów realizowanych przez ognisko,

6)    sprawuje nadzór pedagogiczny, w ramach swoich uprawnień,

7)    wykonuje inne zadania powierzone przez organ prowadzący, wynikające z przepisów szczegółowych, a ponadto opracowuje i przedstawia organowi prowadzącemu do zatwierdzenia:

a)    arkusz organizacyjny ogniska,

b)    zakresy obowiązków pracowników,

c)    roczny plan pracy ogniska,

d)    sprawozdania z działalności merytorycznej ogniska.

3. Kierownik dysponuje środkami finansowymi przeznaczonymi na działalność ogniska,               w szczególności odpowiada za przestrzeganie dyscypliny budżetowej, prawidłowe prowadzenie dokumentacji finansowej, ponosi odpowiedzialność za majątek ogniska.

4. Kierownik, w realizacji swoich zadań, współpracuje z organami ogniska, organem prowadzącym, z Zarządem Dzielnicowym, z Ośrodkiem Pomocy Społecznej i innymi organami samorządowymi, w zakresie wynikającym z upoważnienia organu prowadzącego oraz z instytucjami i organizacjami mogącymi nieść pomoc dziecku i rodzinie.

 

§ 8.

W Ognisku działa stały zespół do spraw okresowej oceny sytuacji dziecka

1.    Stały zespół do spraw okresowej oceny sytuacji dziecka, zwany dalej "zespołem" jest kolegialnym organem powołanym do rozważania, opiniowania, rozstrzygania,                                        w granicach swoich kompetencji, spraw związanych z realizacją regulaminowych celów                i zadań Ogniska, w szczególności dotyczących wychowania, opieki, eliminacji zaburzeń zachowania wychowanków.

W skład zespołu wchodzą wszyscy pracownicy pedagogiczni zatrudnieni w ognisku oraz instruktorzy i inne osoby biorące udział w realizacji celów, zadań i autonomicznych programów Ogniska.

2.   Członków zespołu obowiązuje tajemnica służbowa w sprawach, których ujawnienie może naruszyć dobra osobiste innych osób.

3W zebraniach zespołu mogą uczestniczyć z głosem doradczym wolontariusze oraz inne osoby; przedstawiciele sądu, centrum pomocy rodzinie, ośrodka pomocy społecznej, policji, właściwych ze względu na miejsce położenia Ogniska zapraszane przez przewodniczącego z własnej inicjatywy lub na wniosek zespołu.

 

§ 9.

1.    Do kompetencji stałego zespołu, o którym mowa w § 8 należy:

1)    Dokonywanie okresowej oceny sytuacji dziecka w celu:

a)    ustalenia aktualnej sytuacji rodzinnej dziecka,

b)    analizy stosowanych metod pracy z dzieckiem i rodziną,

c)    oceny jego aktualnych potrzeb,

d)    oceny zasadności dalszego pobytu dziecka w Ognisku,

e)    modyfikowania indywidualnego planu pracy z dzieckiem i rodziną.

2)    Analiza indywidualnej dokumentacji wychowanków.

3)    Informowanie Sądu o potrzebie umieszczania dziecka w innej placówce opiekuńczo – wychowawczej.

4)    Opiniowanie  w szczególności:

a)    wniosków kwalifikacyjnych i rekwalifikacyjnych

b)    innych wniosków w sprawach wychowanków.

2.    Zespół dokonuje okresowej oceny sytuacji dziecka w miarę potrzeb, nie rzadziej, niż co pół roku.

 

 

§ 10.

1. W ognisku może działać samorząd wychowanków, zwany dalej „samorządem”.

2. Samorząd tworzą wszyscy wychowankowie ogniska.

3. Zasady tworzenia, wybierania i zmiany władz samorządu określa regulamin uchwalony przez ogół wychowanków. Regulamin samorządu może być integralną częścią regulaminu ogniska.

4. Samorząd poprzez swoich przedstawicieli może przedkładać kierownikowi oraz kadrze opiekuńczo-wychowawczej opinie, wnioski i inicjatywy dotyczące:

1)    organizacji i warunków pracy ogniska,

2)    przyjmowania i skreślania z listy wychowanków ogniska,

3)    nagradzania, karania oraz respektowania praw wychowanków,

5. Samorząd może reprezentować ognisko w wojewódzkim sejmiku samorządowym środowiskowych ognisk wychowawczych oraz innych przedstawicielskich organach samorządowych ognisk.

 

Organizacja ogniska

 

§ 11.

1. W celu realizacji zadań statutowych, zgodnie ze standardami opieki i wychowania określonymi w ustawie z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, ognisko jako placówka wsparcia dziennego prowadzona w formie opiekuńczej zapewnia:

1)    opiekę i wychowanie,

2)    pomoc w nauce,

3)    organizacje czasu wolnego, zabawę i zajęcia sportowe oraz rozwój zainteresowań,

4)    wycieczki, biwaki, kolonie i obozy,

5)    żywienie, w zakresie uzależnionym od pozyskanych środków,

6)    poradnictwo życiowe i rodzinne dla wychowanków i rodziców.

2. W miarę potrzeby i posiadanych środków, ognisko organizuje inne formy działalności statutowej uwzględnione w regulaminie i planie pracy ogniska np. grupy młodzieżowe, a ponadto może brać udział w imprezach, akcjach i programach inicjowanych, i organizowanych przez ogniwa TPD i KKWR.

 

§ 12.

1. Organizację ogniska określają opracowane odrębnie: regulamin oraz arkusz organizacyjny ogniska, które uwzględniając specyfikę i warunki pracy, w szczególności zawiera:

1)    zadania ogniska,

2)    organizację pracy w ognisku, a w szczególności: czas i formy pracy, rodzaj zajęć, rozkład dnia, godziny otwarcia, plan zajęć w tygodniu, formy potwierdzania obecności wychowanków, formy dokumentowania pracy z dzieckiem i rodziną, itp.,

3)    zasady przyjmowania, prawa i obowiązki oraz system nagradzania i karania wychowanków,

4)    obowiązki pracowników i wolontariuszy,

5)    zasady współpracy pomiędzy organami ogniska (kierownikiem, radą pedagogiczną, samorządem),

6)    zasady tworzenia i zakres działania innych zespołów kolegialnych np.: społeczności, rady rodziców, kręgu przyjaciół ogniska itp.

2. Regulamin, z zastrzeżeniem ust. 3, opracowuje kierownik ogniska w porozumieniu                 z organem prowadzącym i Zarządem Dzielnicowym.

3. Rozkład dnia i plan zajęć ustala kierownik z uwzględnieniem:

1)    wymogów zdrowia, higieny i wszechstronnego rozwoju wychowanków,

2)    uczestnictwa wychowanków w pracach i zajęciach organizowanych poza ogniskiem.

4. Regulamin nie może być sprzeczny ze statutem ogniska oraz z zasadami działania                   i organizowania placówek opiekuńczo-wychowawczych określonymi w ustawie z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej.

§ 13.

1. Podstawą organizacji pracy ogniska w danym roku jest arkusz organizacji ogniska opracowany przez kierownika (według wzoru dla ognisk TPD), nie później niż do 15 stycznia, zatwierdzony przez organ prowadzący.

2. W arkuszu organizacji uwzględnia się wszystkie formy działalności przewidywane                     w następnym roku kalendarzowym. Zamieszcza się w szczególności: liczbę pracowników ogniska, ogólną liczbę godzin dla poszczególnych form działalności finansowanej przez organ prowadzący oraz liczbę godzin zajęć finansowanych z innych źródeł.

 

§ 14.

1. Ognisko funkcjonuje przez cały rok, we wszystkie dni robocze, co najmniej 4 godziny dziennie.

2. W okresie wakacyjnym i feryjnym, lub w przypadku małej liczby dzieci wymagających opieki w Ognisku ilość dni i godzin funkcjonowania placówki, może być dostosowana do lokalnych potrzeb, a także miejscem zajęć mogą być kolonie, zimowiska i biwaki.

3. Każdorazowa zmiana czasu pracy ogniska wymaga zatwierdzenia  przez organ prowadzący.

 

§ 15.

1. Wychowankowie  ogniska mogą być podzieleni na:

1)    grupy wychowawcze liczące nie więcej niż 15 osób,

2)    zespoły zainteresowań od 6 do 10 osób,

3)    zespoły specjalistyczne od 3 do 10 osób.

2. Grupę wychowawczą prowadzi wychowawca.

3. Zajęcia w zespołach zainteresowań i zespołach specjalistycznych

organizowane są w danym roku szkolnym w wymiarze zatwierdzonym, zgodnie z arkuszem organizacji i pozyskanymi  środkami finansowymi.

4. Zajęcia, o których mowa w ust. 3 prowadzą odpowiednio: instruktor posiadający odpowiednie umiejętności oraz pedagog, psycholog lub inny specjalista posiadający odpowiednie przygotowanie.

 

§ 16.

1. Uczestnictwo wychowanków w zajęciach zespołów zainteresowań jest dobrowolne.

2. Zajęcia specjalistyczne organizowane są dla wychowanków zakwalifikowanych przez zespół kwalifikacyjny.

3. Uczestnictwo w zajęciach specjalistycznych jest obowiązkowe i trwa do czasu uzyskania istotnej i trwałej poprawy.

 

§ 17.

1. W zorganizowanych formach zajęć prowadzonych przez ognisko mogą uczestniczyć, za zgodą prowadzącego, dzieci spoza placówki.

2. Stały zespół ds. okresowej oceny sytuacji wychowanków, określa zasady prowadzenia zajęć „otwartych” dla dzieci, rodziców, nauczycieli i innych zaproszonych gości.

 

§ 18.

W dniach wolnych od zajęć szkolnych ognisko może organizować, według odrębnych planów pracy (programów) biwaki, imprezy kulturalne, sportowe i plenerowe.

 

§ 19.

1. Wychowankowie ogniska uczestniczący w zajęciach pozostają pod opieką prowadzącego zajęcia wychowawcy, instruktora, pedagoga, psychologa lub wolontariusza, jeśli posiada on stosowne upoważnienia do sprawowania opieki.

2. W czasie biwaków, wycieczek, kolonii i obozów kierownik ogniska zapewnia dzieciom,              w zakresie stosownym do rzeczywistych potrzeb, opiekę całodobową.

 

 

 

§ 20.

1. Ognisko może przyjmować, za zgodą organu prowadzącego, słuchaczy zakładów kształcenia nauczycieli, studentów lub absolwentów szkół wyższych na praktyki lub staże pedagogiczne.

2. Podstawą przyjęcia na praktykę lub staż pedagogiczny jest umowa pomiędzy kierownikiem ogniska, a osobą odbywającą praktykę lub staż.

3. Kierownik ogniska może ustalić odpłatność za odbywanie praktyki lub stażu.

 

Wychowankowie

 

§ 21.

W sprawie przyjęcia dzieci do ogniska mogą występować osoby fizyczne lub prawne,                a w szczególności: rodzice, same dzieci, pedagog szkolny, kurator sądowy, pracownik służby socjalnej, straży miejskiej, policji, jeśli  stwierdzą, że dziecku i rodzinie potrzebna jest pomoc oferowana przez ognisko.

 

§ 22.

Praca z wychowankami i jego rodziną opiera się na zasadzie dobrowolności.

 

§ 23.

1. Do ogniska przyjmowane są dzieci po wyrażeniu przez ich rodziców/opiekunów prawnych zgody na uczestniczenie w zajęciach prowadzonych w placówce. Podstawą przyjęcia do ogniska jest decyzja Zespołu ds. okresowej oceny sytuacji wychowanka.

2. Do zadań Zespołu należy m.in.:

1) przyjmowanie wniosków i kompletowanie dokumentacji kandydatów,

2) analiza dokumentacji kandydata,

3) propozycja zakresu i rodzaju pomocy świadczonej przez ognisko,

4) ustalenie długości próbnego pobytu dzieci w ognisku,

5) ocena realizacji planu indywidualnej pracy z wychowankiem.

3. Przewodniczącym Zespołu jest kierownik ogniska. Skład Zespołu i zasady działania określa statut i regulamin ogniska.

 

§ 24.

1. Pobyt dziecka w placówce wsparcia dziennego jest dobrowolny, chyba ze do placówki skieruje sąd.

2. Wychowanek może być przyjęty do ogniska na okres próbny nie przekraczający 6 tygodni.

3. Pobyt w ognisku trwa, w zasadzie, do czasu osiągnięcia poprawy sytuacji wychowanka                   i osiągnięcia trwałych, pozytywnych zmian w jego zachowaniu, poprawy sytuacji rodzinnej, lub własnej rezygnacji.

4. O skreśleniu z listy wychowanków decyduje Zespół ds. okresowej oceny sytuacji wychowanka.

5. Małoletni wychowankowie opuszczający ognisko oraz inne dzieci spoza ogniska, korzystające z jego świadczeń,  mogą być wpisane na „listę koleżeńską”.

6.Wychowankowie wpisani na listę koleżeńską nie są wliczani do stanu liczbowego ogniska. Mają oni prawo do udziału w wybranych zajęciach, uroczystościach oraz korzystania                    z pomocy psychologiczno-pedagogicznej prowadzonej przez ognisko.

7. Pełnoletni wychowankowie, zgodnie z posiadanymi predyspozycjami i umiejętnościami mogą być wolontariuszami, a w wypadku ubiegania się o zatrudnienie w ognisku, powinni  korzystać z prawa pierwszeństwa.

 

§ 25.

1. Wychowankowie są współgospodarzami ogniska, uczestniczą w procesie wychowania                 i organizacji życia w ognisku. Prawa i obowiązki wychowanków określa regulamin ogniska,  uwzględniając prawa wychowanków do:

1)    właściwie zorganizowanej opieki, wychowania i terapii, stosownie do indywidualnych potrzeb,

2)    życzliwego, podmiotowego traktowania,

3)    dostępu do informacji o prawach dziecka oraz o możliwości ich ochrony,

4)    swobody wyrażania myśli i przekonań,

5)    opieki wychowawczej i zapewnienia warunków bezpieczeństwa; ochrony przed przemocą fizyczną i psychiczną,

6)    korzystania z pomieszczeń i urządzeń ogniska.

 

2. Wychowanek, wyrażając zgodę na pobyt w ognisku przyjmuje następujące obowiązki:

1)    systematycznego uczęszczania i aktywnego udziału w życiu ogniska,

2)    współpracy z wychowawcami i innymi osobami pracującymi w ognisku, odpowiedzialnymi za organizację opieki, wychowania i terapii,

3)    uznania godności i podmiotowości innych osób,

4)    przestrzegania zasad kultury współżycia w ognisku;

5)    pomagania innym kolegom i koleżanką,

6)    dbania o ład, porządek, wyposażenie i otoczenie ogniska jako o wspólne dobro;

7)    uczestniczenia w pracach porządkowych i zajęciach samoobsługowych,

8)    ponoszenia odpowiedzialności za własne postępowanie.

 

§ 26.

1. W ognisku stosowany jest system nagród i kar wypracowywany wspólnie z wychowankami, który jest im znany i pozostaje w dostępnym dla nich miejscu.

2. W ustaleniu systemu, o którym mowa w ust.1, ognisko przestrzega zasady, aby kary nie naruszały godności osobistej i praw wychowanka.

 

§ 28.

1. Pełnoletni wychowankowie mogą tworzyć przy ognisku klub dorosłych wychowanków.

2. Zakres i zasady działania klubu dorosłych wychowanków uzgodnione są w umowie                    z kierownikiem ogniska.

 

Pracownicy

 

§ 29.

1.W ognisku zatrudnia się pracowników:

1)    pedagogicznych: wychowawców, pedagoga, psychologa, pedagoga rodzinnego, wychowawcę podwórkowego, specjalistów ds. reedukacji, logopedii, socjoterapii, instruktorów, zgodnie z arkuszem organizacyjnym i realizowanym programem,

2)    socjalnych i środowiskowych np.: pracowników ulicznych,

3)    w szczególnych wypadkach – pracowników administracyjnych i obsługi.

 

§ 30.

1.Wychowawca prowadzi grupę wychowawczą oraz sprawuje opiekę nad powierzonymi wychowankami, a w szczególności:

1)    poznaje warunki życia, stan zdrowia, możliwości, zainteresowania i zdolności wychowanków oraz przyczyny występujących trudności;

2)    współpracuje ze szkołami, czuwa nad realizacją obowiązku szkolnego i postępami w nauce wychowanków,

3)    współpracuje z rodzicami (opiekunami) wychowanków, informuje ich o postępach         i niepowodzeniach, zachęca do udziału w życiu ogniska i współpracy                           w rozwiązywaniu trudności ich dzieci,

4)    opracowuje i realizuje indywidualne programy opiekuńcze i wychowawcze.

5)    inspiruje i organizuje zajęcia zespołowe,

6)    uzupełnia dziennik zajęć oraz dokumentację osobistą wychowanków.

7)      kieruje procesem wychowawczym dziecka;

8)      ścisłe przestrzega ustalonego czasu pracy i wykorzystuje go w najbardziej efektywny sposób;

9)      przestrzega przepisów bhp i p/poż.;

10)  dba o majątek ogniska i chroni jego mienie oraz przestrzega zasad użytkowania sprzętów zgodnie z ich przeznaczeniem.

 

2. Szczegółowe zadania wychowawcy określa indywidualny zakres czynności opracowany przez kierownika placówki.

 

§ 31.

1. Do obowiązków pedagoga, psychologa, specjalistów oraz instruktorów, o których mowa w § 26, zgodnie z przygotowaniem i powierzonymi obowiązkami należy:

1)    kompletowanie dokumentacji dzieci, prowadzenie korespondencji w sprawach dzieci,

2)    współpraca w opracowywaniu indywidualnych planów i programów opiekuńczych i wychowawczych,

3)    opracowywanie i realizacja indywidualnych programów zajęć rozwojowych, specjalistycznych (socjoterapii, reedukacji, logopedii itp.),

4)    sprawowanie opieki nad wychowankami sprawiającymi szczególne trudności,

5)    współpraca z sądami, poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, ośrodkami pomocy społecznej, służbą zdrowia itp.,

6)    organizacja i prowadzenie pracy z rodzicami według programu KKWR, „Pedagog Rodzinny”,

7)    organizacja i prowadzenie zajęć według programu KKWR „Wychowawca Podwórkowy”,

8)    organizacja pracy środowiskowej według programu KKWR „Pracownik uliczny – Przyjaciel Dzieci Ulicy”,

9)    sprawowanie opieki nad wychowankami z grup młodzieżowych i listy koleżeńskiej, współpraca z klubem dorosłych wychowanków.

 

Dokumentacja

 

§ 32.

1. Ognisko prowadzi dokumentację pobytu wychowanków według wzorów i zasad zatwierdzonych  przez organ prowadzący, a w szczególności:

1)    księgę ewidencji wychowanków,

2)    dziennik zajęć,

3)    dokumentację osobistą wychowanka, w tym indywidualny plan pracy z wychowankiem

4)    protokoły Zespołu ds. okresowej oceny sytuacji wychowanków.

2. Rodzaje i wzory oraz wykaz obowiązującej dokumentacji finansowej opracowuje organ prowadzący w porozumieniu z Zarządem Dzielnicowym.

3. Dokumentację po zlikwidowanym ognisku przejmuje organ prowadzący.

 

Postanowienia końcowe

 

§ 33.

1. Organ prowadzący może tworzyć terenowe (np. miejskie, powiatowe, gminne lub inne) zespoły środowiskowych ognisk wychowawczych, mające charakter centrów albo ośrodków pracy środowiskowej.

2. Pracę ośrodków koordynuje organizator pracy opiekuńczo - wychowawczej TPD, zwany dalej „koordynatorem”.

3. Zakres pracy koordynatora i upoważnienia zwierzchnie w stosunku do ognisk określa indywidualnie organ prowadzący.